Οργανωσιακή Έρευνα, Ιωάννα Ν. Τριπερίνα, Ψυχολόγος BSc. MSc. CleverCareer

Ευφυής Σταδιοδρομία (2023): Οργανωσιακή Έρευνα - Μέρος 4ο

Συνδέοντας την αυτοεκτίμηση κυρίως με την παραγωγικότητα (αποτελέσματα), και δευτερευόντως με τη συνύπαρξη, ή τη δημιουργικότητα (σχέσεις, διαδικασίες), αντιλαμβανόμαστε ότι η προσωπική αξία αυξάνεται με τα επιτεύγματά μας (βαθμοί, προαγωγές, βραβεία κλπ.) και πολύ λιγότερο με τη χαρά της συμμετοχής και της συνεργασίας. Όμως, η κουλτούρα υψηλών επιτευγμάτων, που συνιστά τον ανταγωνισμό, είναι εν τέλει πολύ επιβαρυντική και εξουθενωτική για πολλούς ανθρώπους, αλλά και για την ανθρωπότητα στο σύνολό της. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ανταγωνισμός που οδηγεί σε ακόρεστη επιθυμία για ολοένα και υψηλότερη απόδοση, δεν έχει ταβάνι, δεν έχει περιορισμούς, "πατά επί πτωμάτων" εις βάρος ακόμα και κάποιων που βρίσκονται σε λιγότερο ευνοϊκές θέσεις, προωθώντας νοοτροπίες του τύπου "ο θάνατος σου, η ζωή μου", "χάνεις, κερδίζω".

Επειδή οι υψηλές επιδόσεις είναι πολυπαραγοντικό αποτέλεσμα (βλέπε εδώ), αδικούν τον εαυτό τους όσοι δεν τα καταφέρνουν και νιώθουν απογοήτευση, ματαίωση, αδιέξοδο. Εξάλλου, η θέσπιση ανέφικτων στόχων και μη ρεαλιστικών προτύπων οδηγεί στον ανταγωνισμό, όχι μόνο με τους άλλους αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Αντιθέτως, η συνεργασία είναι η βοήθεια που λαμβάνουμε και που προσφέρουμε στους άλλους, ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό με τον οποίο είμαστε συμφιλιωμένοι, τον αποδεχόμαστε όπως είναι. Ο δε αλτρουισμός δεν έχει δούναι και λαβείν, παρά μόνο την ανιδιοτελή προσφορά ("κάνε το καλό και ρίξ' το στο γυαλό", όπως λέει η παροιμία).

Οι τεράστιες αλλαγές που συμβαίνουν στον κόσμο τα τελευταία χρόνια είναι πολύ φυσικό να έχουν επηρεάσει όλους τους ανθρώπους, τόσο ως προς την παραγωγικότητα, όσο και ως προς τη δημιουργικότητα και τις σχέσεις. Κάποιοι, πράγματι, επηρεάζονται θετικά, ενώ άλλοι, κι ίσως οι περισσότεροι, επηρεάζονται αρνητικά κι αυτό είναι αναπόφευκτο. Εάν είστε από εκείνους που επηρεάστηκαν αρνητικά και τα βάζετε με τον εαυτό σας (αυστηρή και κατακριτική στάση), μην το παίρνετε τόσο προσωπικά, γιατί η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ πολλών άλλων (συλλογική, κλπ.). Ασχοληθείτε με το τι πήγε καλά και τι θα μπορούσε να πάει καλύτερα και ενθαρρύνετε τον εαυτό σας να συνεχίσει, προσδιορίζοντας με ρεαλισμό τα προσωπικά σας κριτήρια επιτυχίας. Για ό,τι δεν πήγε καλά, θυμηθείτε ότι "ουδέν κακόν αμιγές καλού" (δεν υπάρχει κακό χωρίς καλό). Είναι απολύτως εντάξει να περνάτε φάσεις "πτώσης", κούρασης, μειωμένης απόδοσης, έλλειψης ικανοποίησης. Συντονιστείτε με τα συναισθήματά σας, αφουγκραστείτε τα, όποια και να 'ναι, στο τέλος θα σας δώσουν ώθηση να προχωρήσετε παρακάτω. Τα συναισθήματα και οι σκέψεις δεν πρέπει να διώκονται ή να παραμερίζονται· απ’ αυτά τα ίδια μπορούμε να μεταπλάσουμε τη ζωή μας. Ο μετασχηματισμός, η μεταμόρφωση της ζωής δεν γίνεται να επιτευχθεί με την πρωτιά - μία κατάσταση μοναχική (ατομικισμός, εγωισμός) - αλλά με τη διαδρομή προς τον άλλο, προς τους άλλους, και την άφιξη στο υπερβατικό - μία κατάσταση αλτουισμού, ανιδιοτέλειας και πληρότητας. Η επίγνωση (αυτογνωσία, ετερογνωσία, κοσμογνωσία, θεογνωσία) είναι το παν. Προσπαθήστε να κατανοήσετε εσάς, τους άλλους και τον κόσμο. Το νόημα της ύπαρξης είναι η συνύπαρξη και αυτή χρειάζεται συνεργασία, κοινωνία, κι όπου υπάρχει κοινωνία... κάπου υπάρχει Θεός.

Κάποιοι νομίζουν ότι έχουν βρει τη συνταγή της επιτυχίας· έχουν γραφτεί τόσα βιβλία, τόσα άρθρα από πετυχημένους ανθρώπους... Αλλά σκεφτείτε: η επιτυχία ορίζεται με έναν τρόπο, και επιτυγχάνεται μέσα από πρωταθλήματα, διαγωνισμούς, αγώνες κλπ. που την ορίζουν με αυτόν τον τρόπο; Ο πολιτισμός μας είναι γεμάτος από ευκαιρίες που οργανώνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίζουν εκείνοι που έχουν επενδύσει περισσότερο στην επιτυχία με βάση τη "συνταγή", η οποία είναι περισσότερο υλική (ανταγωνιστική, ατομική) παρά ουσιαστική (αλτρουιστική, συλλογική). Η εξουσία της ύλης όμως οδηγεί τον άνθρωπο στον εγκλωβισμό στις αισθήσεις, στην αίσθηση της ματαιότητας του διαρκώς άπιαστου καλύτερου, και αργά ή γρήγορα στην ανάγκη να απελευθερωθεί από το αδιέξοδο. Είμαστε μαζί σας σε αυτή την προσπάθεια απελευθέρωσης από τα δεσμά του υλισμού, της σκέψης, των συναισθημάτων, της συμπεριφοράς, των σχέσεων. Η απελευθέρωση ήταν πάντοτε μια υπαρξιακή ανάγκη του ανθρώπου που αναζητούσε το βαθύτερο νόημα, πέρα από το χρόνο και τον τόπο, υπερβαίνοντας τους πρόσκαιρους και τοπικούς περιορισμούς.

ΥΓ. Οι κυνηγοί της επιτυχίας

Οι κυνηγοί της επιτυχίας επιδιώκουν τυχοδιωκτικά -πάση θυσία- την επιτυχία, για αυτό ασχολούνται συχνά με ρουσφέτια, "βύσματα", με το πώς θα προσκολληθούν σε ανθρώπους ή ομάδες που έχουν εξουσία και επιρροή, με το πώς θα εκτοπίσουν τους άλλους για να αναδειχθούν οι ίδιοι, οπότε συχνά βρίσκονται στην κορυφή αφού αυτό επιδιώκουν. Στο κυνήγι της επιτυχίας, όσοι με νύχια και με δόντια την κυνηγούν, είναι νικητές. Όσοι δεν κυνηγούν την επιτυχία, αντιθέτως αδιαφορούν για αυτήν με τον τρόπο που την ορίζουν οι κυνηγοί της, δεν υπάρχει και λόγος να την αποκτήσουν. Ο φθόνος κυκλοφορεί αφθόνως μεταξύ των κυνηγών της επιτυχίας και μάλιστα θεωρούν ότι είναι κριτήριο επίτευξης το να σε φθονούν, για αυτό και το προκαλούν. Οι κυνηγοί της επιτυχίας απαξιώνουν τους άλλους, θεωρώντας τους ηττοπαθείς (losers) ανάξιους λόγου. Όμως, τον άνθρωπο τον εξυψώνει ο ίδιος ο Θεός, και όχι τα επιτεύγματά του.

Από τη στιγμή που η Ελληνική πολιτεία είναι φορέας παροχής ίσων ευκαιριών προς όλους τους πολίτες της κοινωνίας, οι πολίτες έχουν την προσωπική ευθύνη για το πώς θα "αρπάξουν", θα αξιοποιήσουν και θα διαχειριστούν αυτές τις ευκαιρίες. Συνεπώς, σε ό,τι αφορά στις κοινωνικές τάξεις, αποτελεί προσωπική υπόθεση του κάθε πολίτη το αν θα ανήκει στην εργατική, τη μεσαία, ή την αστική τάξη. Δηλαδή, με αυτή τη λογική, οι φτωχοί ίσως επέλεξαν να είναι φτωχοί, ή μάλλον δεν επέλεξαν να γίνουν πλούσιοι. Παρατηρώντας τον κόσμο γύρω μας βλέπουμε ότι πολλοί Έλληνες αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως πλούσιους (εν δυνάμει), αν και ήταν και είναι ως τώρα φτωχοί (με βάση τα εισοδήματά τους), ίσως γιατί αναλαμβάνουν την προσωπική ευθύνη να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες ώστε να γίνουν πλούσιοι στο (κοντινό) μέλλον. Ξεχνούν όμως τη συλλογική ευθύνη. Ξεχνούν επίσης ότι οι ευκαιρίες δεν είναι τόσο ίσες για όλους, αρκεί να σκεφτούν τις διακρίσεις βάσει φύλου, φυλής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, ή γενετήσιου προσανατολισμού και τις συνέπειές τους στην παιδεία, στην εργασία, στην υγεία κλπ. Έτσι, στην εποχή μας λέγεται ότι δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις. Εάν όμως δούμε το πλέγμα* των σχέσεων που δημιουργούν όλα τα είδη των ευθυνών που αναλαμβάνονται ή δεν αναλαμβάνονται και όλα τα είδη των ευκαιριών που παρέχονται ή δεν παρέχονται, τότε φαίνεται ότι καταλήγουμε στην ομαδοποίηση των πολιτών στις γνωστές σε όλους κοινωνικές τάξεις, παρόλο που δεν το αναγνωρίζουν οι ίδιοι οι πολίτες.

Ευθύνες που αναλαμβάνονται

Ευκαιρίες που παρέχονται

[Άριστοι]

Για παράδειγμα, βλέπουμε να μορφώνονται οι έχοντες και κατέχοντες (αναλαμβάνοντας την ευθύνη), και την ίδια ώρα η αγορά είναι ήδη στρωμένη για αυτούς (έχοντας πλείστες ευκαιρίες). Τέτοιοι πολίτες αποτελούν συχνά τη συντηρητική ελίτ που αποσκοπεί να διατηρήσει τα κεκτημένα.

Ευθύνες που δεν αναλαμβάνονται

Ευκαιρίες που παρέχονται

[Βολεμένοι]

Για παράδειγμα, βλέπουμε να απολαμβάνουν προνόμια (έχοντας ευκαιρίες) τα "δικά τους παιδιά", είτε γόνοι πλουσίων οικογενειών, είτε με καταγωγή από "τζάκι", είτε πολιτικοί ακόλουθοι, είτε δημόσιοι υπάλληλοι, είτε κάποιοι με κληρονομικά επαγγέλματα, αν και δεν έχουν προσπαθήσει αντιστοίχως (μη αναλαμβάνοντας την ευθύνη). Τέτοιοι πολίτες, συντηρούν τη διαφθορά και καταλαμβάνουν το χώρο που αξιοκρατικά θα αντιστοιχούσε σε άλλους και η προσφορά τους στις θέσεις τους κρίνεται συνήθως ανεπαρκής.

Ευθύνες που δεν αναλαμβάνονται

Ευκαιρίες που δεν παρέχονται

[Χειραγωγούμενοι]

Για παράδειγμα, βλέπουμε να αδιαφορεί γενικά και να συμπεριφέρεται κανείς καταναλωτικά σαν μεγαλοαστός (μη αναλαμβάνοντας την ευθύνη), ενώ είναι εργάτης ή μικροαστός (μη έχοντας ευκαιρίες). Τέτοιοι πολίτες μπορεί να έχουν ιδιοκτησία γης από τους προγόνους τους, και για αυτό εννοούν τους εαυτούς τους ως "πλούσιους", την οποία όμως αδυνατούν να συντηρήσουν, ενώ λειτουργούν σαν κακομαθημένα παιδιά και είναι εύκολοι στη χειραγώγηση.

Ευθύνες που αναλαμβάνονται

Ευκαιρίες που δεν παρέχονται

[Αγωνιστές]

Για παράδειγμα, βλέπουμε να μορφώνονται και να περνούν στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση τα παιδιά της εργατικής τάξης (αναλαμβάνοντας την ευθύνη), ενώ στην αγορά εργασίας δεν βρίσκουν αντίστοιχο χώρο για ανάπτυξη (μη έχοντας ευκαιρίες). Επίσης βλέπουμε να έχουν κληρονομήσει από τους προγόνους τους ιδιοκτησίες γης (αναλαμβάνοντας την ευθύνη), τις οποίες δεν έχουν κανένα περιθώριο ή ακόμα κι εμποδίζονται να αξιοποιήσουν (μη έχοντας ευκαιρίες). Τέτοιοι πολίτες αγωνίζονται και διεκδικούν κινητικότητα στην αγορά, αν και χρειάζονται μεγάλη αντοχή στην ματαίωση.

Γκρεμίστηκαν οι "ψηλοί όροφοι" του πολιτισμού μας: οι βεβαιότητες.

Οι αγαπημένοι σου, το σπίτι σου, τα δέντρα σου, τα ζώα σου μπορεί να καούν από τη φωτιά.

Μια πλημμύρα μπορεί να σε πνίξει μαζί με τα υπάρχοντά σου.

Μια ανεμοθύελλα να σε παρασύρει ανεπιστρεπτί.

Ο σεισμός να σε συνθλίψει στη στιγμή, ειδικά όσο πιο ψηλά βρίσκεσαι.

Και, καλά, αυτά είναι φυσικές καταστροφές, όμως και...

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ακόμα και τα θεωρούμενα πιο ασφαλή, μπορεί να σε φτάσουν σε προορισμό χωρίς επιστροφή.

Οι δρόμοι είναι σκοτώστρες, οι κατασκευές με αμφιλεγόμενες προδιαγραφές.

"Βλακεία σημαίνει να εκπλήσσεσαι" (Ρολάν Μπαρτ) στη χώρα του "πάμε κι όπου βγει", στη χώρα που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη γιατί όλα είναι χύμα.

Μα είσαι άνθρωπος. Χρειάζεσαι ασφάλεια. Μια αγκαλιά να σε περιμένει. Μια λέξη να σου δίνει κουράγιο. Ένα χαμόγελο συμπαράστασης σε όλη την πορεία. Και υποδομές να προλαμβάνουν και να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των δεδομένων κινδύνων. Για αυτό έφτιαξες κοινωνίες. Γιατί ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά. Αλλά αυτός, ασχολείται με το εξωτερικό φτιασίδωμα, ενώ από μέσα είναι ένας ξιπασμένος και διεφθαρμένος γέρος που τρώει τα παιδιά του.

Οι καλές δουλειές είναι για αυτούς που έχουν μέσον.

Εάν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη όλα είναι δυνατά.

Ό,τι δηλώσεις, είσαι. Ας βολευτείς εσύ, και τι σε νοιάζει για τους άλλους.

Η εξυπηρέτηση των δικών τους παιδιών. Πελατειακή αντίληψη στη σχέση κράτους-πολίτη με διακρίσεις και ανισότητες.

Όπου φτωχός κι η μοίρα του. Συμφέροντα, κλίκες, διαπλοκή, υπερκέρδη, καρεκλοκέντραυροι, παρακράτος... το λεξιλόγιο της διαφθοράς της ελίτ και των βολεμένων.

Κάποιοι πολιτισμοί είναι ενήλικοι, άλλοι υπερήλικοι, άλλοι νήπια. Ο δικός μας είναι ένας αλαζόνας και παραδόπιστος υπερήλικος - θα μπορούσε να ήταν σοφός, αλλά το έχασε το μυαλό του. Θα πεθάνει. Μπορεί και να τον "φάνε" τα μικρά του τα μερμηγκάκια*... Πάντως θα αλλάξει. Το πιστεύουμε. Το ελπίζουμε. Εργαζόμαστε για αυτό. Κι ας νιώθουμε τώρα ανείπωτο πόνο μέσα στο βαρύ πένθος. Δεν είναι η πρώτη φορά. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Copyright, 6/3/23, Iωάννα N. Tριπερίνα. Σκέψεις γραμμένες εν θερμώ μετά το πολύνεκρο δυστύχημα της σύγκρουσης τρένων στα Τέμπη στις 28.2.23, με διάθεση να καταγραφεί το συναίσθημα των ημερών μέσα στην κοινωνική αναταραχή που δημιουργήθηκε, επηρεάζοντας την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος και τους θεσμούς, σε ποσοστό που φαίνεται ότι ξεπερνάει το μέσο όρο.

Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο δεν πεινάμε

Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε

Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο μα πεινάμε,
εν δυο θα σε φάμε!

Γράφουμε γνωμικά για να καθησυχάσουμε τους εαυτούς μας. Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα, το μειώνουμε, ανάγοντάς το σε κάτι σταθερό που μας ξεπερνάει.

Η γλώσσα είναι καθοριστικό συστατικό της προσωπικότητας ενός ανθρώπου και της φυσιογνωµίας ενός λαού.

Ο άνθρωπος µε τη γλώσσα του ταξινοµεί τον κόσµο του, βάζει σε τάξη το χάος της γύρω του πραγµατικότητας, έτσι όπως την έχει επεξεργαστεί πρώτα µε τη αντίληψή του.

Κάθε λαός, σύµφωνα µε τη νοοτροπία του, τις αντιλήψεις, τον πολιτισµό και την ιστορία του, τις αξίες και τα «πιστεύω» του, συλλαμβάνει, οργανώνει και εκφράζει µε την εθνική του γλώσσα τον κόσµο κατά διαφορετικό τρόπο (Γ. Μπαμπινιώτης).

Η γλώσσα δεν είναι ποτέ αθώα, οι λέξεις έχουν μια δεύτερη μνήμη που μυστηριωδώς επιζεί στη μέση νέων σημασιών. Παραπληρωματικά νοήματα πολλά και πλουσιότατα, που δίνουν στις λέξεις η παράδοση, τα κοινωνικά πιστεύω και οι κοινωνικοί κανόνες που ρυθμίζουν την επικοινωνία, μεταδίδονται με τις πιο απλές φράσεις, με την επιλογή ακόμα και μιας λέξης, με το γραμματικό τύπο ή με τη φωνή του ρήματος (Ρολάν Μπαρτ).

Η πόλη είναι το αποτύπωμα του χρόνου πάνω στον τόπο με το χέρι του ανθρώπου. Για αυτό μια πόλη δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα κατασκευαστικής εταιρείας με υψηλές επενδυτικές δυνατότητες, όσο κι αν λαμβάνει υπ' όψιν της τον χαρακτήρα της περιοχής. Η πόλη χρειάζεται τους ανθρώπους της στο βάθος του χρόνου να βάζουν τις πινελιές τους σύμφωνα με τις ανάγκες και τις αξίες τους. Το παράδειγμα της Θήβας, μιας από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου, με αδιάλειπτη ιστορική συνέχεια, μπορεί να μας οδηγήσει σε πολύτιμα συμπεράσματα για την πόλη του μέλλοντος.

Για να φτιάξουμε μια #πόλη από την αρχή με καλά "υλικά", θα χρειαστούμε της ψυχής τη μετα-νόηση.

Η κοινωνική οργάνωση της πόλης του μέλλοντος θα επηρεάσει τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, τη σχέση των ανθρώπων με το περιβάλλον τους, και εν τέλει την αντίληψη του ανθρώπου για τον εαυτό του ως μέλους της κοινότητας. Για αυτό οι αλλαγές δεν μπορούν να επιβληθούν από έξω προς τα μέσα, αλλά χρειάζεται να είναι απόρροια των επιλογών των ανθρώπων που τους αφορούν οι αλλαγές. Η δημιουργία μιας πόλης είναι η δημιουργία μιας αποικίας από μια ομάδα ανθρώπων. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και ποιος ο σκοπός τους;

overpopulation, overconsumpsion, environmental contamination, climate change, natural disasters, armed conflicts,

mental health, personality, psychological factors: risk perception, stress, emotional reactions, aggressiveness, cultural changes, resistance to change,

health, well-being, sexuality, relationships: ingroup, crossgroup, intergender, crossgenerational, cooperation, institutionalisation, sustainability,

identity, heterogeneity, family, work, free-time, property, authority, life, death.

Για να φτιάξουμε μια #πόλη από την αρχή με καλά "υλικά", θα αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες.

Η τεχνολογική πρόοδος είναι πολύ μεγάλη στο πέρασμα του χρόνου και οι αλλαγές θεαματικές. Σταθερά όμως και με παρόμοιο τρόπο στο διάβα των αιώνων απασχολούν τον άνθρωπο: η αγάπη και η ελευθερία, η φιλαυτία και η αυτοαπόρριψη, η ηδονή και η οδύνη, και τον απασχολούν συναισθηματικά, γνωσιακά, συμπεριφορικά, τόσο ενδοπροσωπικά όσο και διαπροσωπικά. Ο άνθρωπος, από την αντίληψη της γης ως επίπεδης μέχρι τα διαγαλαξιακά ταξίδια, συνεχίζει να ταλαιπωρείται (φλέγεται, δροσίζεται, γκρεμίζεται, αιωρείται) από την ηδονή της ελευθερίας και την οδύνη της αγάπης, άλλοτε φιλάρεσκα, άλλοτε αυτοκαταστροφικά, σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς των έξι λέξεων.

Μελετώντας το ήθος των ανθρώπων καλούμαστε να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες που θα εξυπηρετήσουν τον άνθρωπο στην πόλη του μέλλοντος.

#cyberpsychology_clevercareer Technology Digital culture Smart city Human factors

Οι "Έξυπνες Πόλεις" είναι ασφαλείς και βιώσιμες έχοντας να διαχειρίζονται πολύπλοκα αστικά ζητήματα μέσα από ένα σύγχρονο οικοσύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που περιλαμβάνει έξυπνες επικοινωνίες, έξυπνες μεταφορές, έξυπνη πολιτιστική κληρονομιά, έξυπνη υγεία, έξυπνη γεωργία, έξυπνη ψηφιακή υποδομή σε βασικούς τομείς πολιτικής, όπως η δικαιοσύνη, η ασφάλεια , η οικονομία και η παιδεία, έξυπνη διαχείριση ενέργειας και εξοικονόμηση πόρων, έξυπνα σπίτια.

Η Ελλάδα πρέπει να συγκλίνει με το μέσο όρο της Ε.Ε στις ψηφιακές υπηρεσίες έως το 2025. Χρηματοδοτήσεις που αγγίζουν το μισό δισ. ευρώ μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, Ταμείου Ανάκαμψης και “Αντώνης Τρίτσης” είναι διαθέσιμες για να συμβάλουν στην ψηφιακή και πράσινη μετάβαση των Δήμων καθώς και για την τεχνολογική αναβάθμισή τους.

Η πανδημία του Covid -19 κατέδειξε πόσο σημαντική είναι η αναπροσαρμογή της λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών προς όφελος των πολιτών.

Ελληνικοί δήμοι όπως

Βάρη-Βούλα-Βουλιαγμένη, Τρίκαλα, Καλαμάτα, Ιωάννινα, Νάουσα, Κοζάνη, Χανιά, Άγιος Ευστράτιος, Χάλκη, Τήλος, Αστυπάλαια, Μύκονος, Νάξος-Μικρές Κυκλάδες,

Έχουν ήδη να παρουσιάσουν καλές έξυπνες πρακτικές και λύσεις που άλλαξαν ή και θα αλλάξουν την καθημερινότητα των κατοίκων, την προσβασιμότητα τους στις υπηρεσίες και θα βελτιώσουν ουσιαστικά την ποιότητα ζωής τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, στο Smart Cities Conference 2023.

ΕυρωπαΪκή Κυβέρνηση, Ιράν και ψυχολογία των μέσων μαζικής ενημέρωσης

Ήταν άξια παρατήρησης η δημοσιότητα που πήρε στην Ελλάδα (και στην Ευρώπη) το Σεπτέμβριο του 2022 το θέμα των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στο Ιράν. Ανάμεσα σε τόσα θέματα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, επιλέχθηκε αυτό να προβάλλεται για πολλές μέρες - μέχρι και το Δεκέμβριο υπήρχαν δημοσιεύματα.

Η δική μου ανάρτηση εκείνες τις μέρες, μπορεί να μας δώσει τώρα μια μικρή γεύση:

Ανάρτηση στο facebook με αφορμή τις διαδηλώσεις των γυναικών στο Ιράν. Δεκάδες Ιρανές κόβουν τα μαλλιά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το θάνατο της Μαχσά Αμινί στις 16.9.22 από βίαιη παρέμβαση της αστυνομίας ηθών. Στο φωτογραφία έργο της εικαστικού Edith Dekyndt (ombre indigène part 2, ile de la martinique, 2014).

Σήμερα η ΕυρωπαΪκή Κυβέρνηση αξιοποιεί την πλατφόρμα του Facebook για να μοιραστεί τις πεποιθήσεις των μελών της, τα οποία επιθυμούν ευρωπαΪκές κυρώσεις για το Ιράν που παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με τη δυνατότητα που δίνει το Facebook για likes, dislikes κλπ., η δημοσίευση παίρνει τη μορφή γκάλοπ το οποίο εκτός από την ποσοτική έχει και την ποιοτική διάσταση της έρευνας (στα σχόλια).

Έρευνα "Κοινωνική Οργάνωση του Σύγχρονου Δήμου"

Αξιοποιώ την περιπατητική ψυχολογία ως μεθοδολογία έρευνας της οργανωσιακής ψυχολογίας της πόλης. Το πεδίο της έρευνάς μου αποτελεί ο Καλλικρατικός Δήμος Θηβαίων της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, και όμοροι Δήμοι (βλ. άλμπουμ φωτογραφιών Αθήνα, Γλυφάδα, Κηφισιά, Ελευσίνα, Ελευσίνα 12 αναρτήσεις στο instagram).

Στη Θήβα χωράνε αρχαία παλάτια, φράγκικοι πύργοι, βυζαντινοί ναοί, νεοκλασικά κτήρια, αρβανίτικα, προσφυγικά, μοντέρνα και άλλα πολλά.

Η πόλη, που κατοικείται διαρκώς στον ίδιο χώρο από τα προϊστορικά χρόνια ως σήμερα, δεν υπέστη αισθητική κάθαρση. Μια τέτοια κάθαρση θα διαχώριζε τις ιστορικές εποχές της σε διαφορετικά σημεία μέσα στην πόλη (πχ. αρχαία, βυζαντινή, νεότερη), διαχωρίζοντας και τη λειτουργία τους (πχ. τουριστική, κατοικιών, εμπορική). Οι πόλεις που κάνουν αισθητική κάθαρση είναι πόλεις-μνημεία. Η Θήβα δεν είναι μνημείο, είναι μια ζωντανή πόλη. Στους δρόμους της ενώνονται όλες οι εποχές της Θηβαϊκής και της Ελληνικής ιστορίας, και συνδιαλέγονται μεταξύ τους και με την τρέχουσα πραγματικότητα (βλ. Φωτογραφίες από τη βόλτα μας στις οδούς Οιδίποδος (από πάρκο Χρυσορρόα), Επαμεινώνδου και Πινδάρου, και το άλμπουμ Θήβα/Thebes, Greece) Το συνονθύλευμα είναι χαοτικό και μπερδεμένο, αποτυπώνοντας ανεπίγνωστα στο σήμερα τη σύνθεση διαφορετικών ιστορικών περιόδων. Γοητευτική σύνθεση που αν την αντιληφθεί και την αναδείξει η πόλη, ίσως αποκαλυφθεί ένα μοναδικό ψηφιδωτό. Η Θήβα: η ιστορικά ζωντανή πόλη, όπου η ιστορία δεν μπαίνει στο "ράφι", αλλά ενσωματώνεται στην εξέλιξη. Το ίδιο συμβαίνει με τα πρόσωπα, που αποτελούν γοητευτικές συνθέσεις δυνατοτήτων και αδυναμιών με διαφορετικές προγονικές ρίζες, οι οποίες δημιουργούν έναν κορμό. Ο κορμός απλώνει κλαδιά, επαναπροσδιορίζει τους καρπούς του, τον τρόπο που θέλει να τους θρέψει και εξελίσσεται με τις δικές του ιδιαιτερότητες στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Ο περιπατητής, ως ερευνητής, μελετά τις μορφές και τους τύπους κοινωνικής οργάνωσης με σκοπό να καταδείξει πώς επηρεάζουν τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, τη σχέση των ανθρώπων με το περιβάλλον τους, και εν τέλει την αντίληψη του ανθρώπου για τον εαυτό του ως μέλους της κοινότητας.

Το έργο μου, έργο ζωής, ελπίζω να μπορέσω κάποια στιγμή να το ολοκληρώσω και να το εκδώσω. Αποσπάσματα αυτού του έργου δημοσιεύω από το έτος 2000 στο διαδίκτυο. Κάποια μέρη του έργου έχουν γίνει ακαδημαϊκές εργασίες στα πλαίσια των σπουδών μου και άλλα έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά ή έχουν παρουσιαστεί σε συνέδρια.

Για την κατάργηση των φυλακών του Τρύφωνα στη Θήβα, την κατασκευή σχολικού κτιρίου (2ου Γυμνασίου/Λυκείου) απέναντι, και την μετεγκατάσταση τμήματος των φυλακών Κορυδαλλού στον Ελαιώνα Θηβών.

Η ενσωμάτωση μιας φυλακής στον αστικό ιστό δημιουργεί προβλήματα στη συνοχή της αστικής ζωής. Η κατάργηση της χρήσης της φυλακής ή η αλλαγή της σε έναν διαφορετικό τύπο κτιρίου είναι συνηθισμένη πρακτική. Η μνήμη της φυλακής διατηρείται και συνδέεται με κάποιο θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία. Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, κουβαλώντας τη συλλογική μνήμη των κρατούμενων, σε σχολικά κτήρια κατασκευασμένα για να συμμορφώνονται οι νέοι με την κοινωνική οργάνωση ώστε να αποφεύγουν την παραβατικότητα, προδιαθέτουν αρνητικά τη λειτουργία της μάθησης, η οποία είναι στην ουσία της ελεύθερη διαδικασία.

Οι κρατικές υπηρεσίες (εφορία, ΟΑΕΔ, ΔΕΗ, κλπ.).

Τα εμπορικά καταστήματα και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Οι εργαζόμενοι σε δημόσιες υπηρεσίες και υπηρεσίες του δήμου.

---Διαμένουν στις κοινότητες του δήμου ή μετακινούνται προσωρινά από άλλες κοινότητες/δήμους.

Οι αθλητές/χομπίστες (δρομείς, μοτοσυκλετιστές, ποδηλάτες, ορειβάτες, κυνηγοί, κλπ.), που είτε προέρχονται από τις κοινότητες του Δήμου, είτε εκτός αυτού.

---Διαμένουν ή μπαινοβγαίνουν στις κοινότητες του δήμου.

Στις παρυφές του δήμου, ομάδες που ενσωματώνονται περισσότερο ή λιγότερο με ιδιαίτερο χαρακτήρα:

Οι μετανάστες που απασχολούνται στην ύπαιθρο.

Η τεχνολογική πρόοδος είναι πολύ μεγάλη στο πέρασμα των αιώνων και οι αλλαγές θεαματικές. Σταθερά όμως και με παρόμοιο τρόπο στο διάβα των αιώνων απασχολούν τον άνθρωπο: η αγάπη και η ελευθερία, η φιλαυτία και η αυτοαπόρριψη, η ηδονή και η οδύνη, και τον απασχολούν συναισθηματικά, γνωσιακά, συμπεριφορικά, τόσο ενδοπροσωπικά όσο και διαπροσωπικά.

Ο άνθρωπος, από την αντίληψη της γης ως επίπεδης μέχρι τα διαγαλαξιακά ταξίδια, συνεχίζει να ταλαιπωρείται (φλέγεται, δροσίζεται, γκρεμίζεται, αιωρείται) από την ηδονή της ελευθερίας και την οδύνη της αγάπης, άλλοτε φιλάρεσκα, άλλοτε αυτοκαταστροφικά, σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς των έξι λέξεων.

Η ψυχολόγος Ι.Ν.Τριπερίνα διεξάγει έρευνα σχετικά με τις παραπάνω έννοιες (ήθος), ως χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των ανθρώπων μέσα στον πολιτισμό μας (ψηφιακός πολιτισμός). Επιχειρείται συγκριτική θεώρηση τόσο σε βάθος χρόνου του πολιτισμού, όσο και μεταξύ του σύγχρονου δυτικού και ανατολικού πολιτισμού.

Ερευνητικά ερωτήματα που μελετούμε σε πέντε επίπεδα (πρόσωπο, ομάδα, οργάνωση, τοπική κοινότητα, παγκόσμια κοινότητα) στο επιστημονικό εργαστήρι ψυχολογικής έρευνας του CleverCareer:

Πώς αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι την εξέλιξη του πολιτισμού; (υπερπληθυσμός, υπερκατανάλωση, μόλυνση περιβάλλοντος, κλιματικές αλλαγές, φυσικές καταστροφές, ένοπλες συρράξεις, κλπ.).

Πώς νιώθουν; (ψυχική υγεία, συναισθήματα, προσωπικότητα, ψυχολογικοί παράγοντες: αντίληψη του κινδύνου, στρες, συναισθηματικές αντιδράσεις, επιθετικότητα, αλλαγές στην κουλτούρα, αντίσταση στην αλλαγή, κλπ.).

Πώς συμπεριφέρονται; (α.υγεία, ευημερία, σεξουαλικότητα, β. σχέσεις: ενδοομαδικές, διομαδικές, διαφυλικές, διαγενεακές, ενδοοικογενειακές, γ. ψηφιακή επικοινωνία, δ. ιδρυματισμός/οργανώσεις, ε. οργάνωση και εργασία στον τόπο και στο χρόνο, στ. διομαδικές εντάσεις και συγκρούσεις, κλπ.).

Μεθοδολογία έρευνας: Παρατήρηση στο φυσικό χώρο, Συγκέντρωση ιστοριών ζωής και προσωπικών εμπειριών, Ανάλυση περιεχομένου οπτικοακουστικού υλικού

(η συλλογή του υλικού έχει ξεκινήσει από το 2010 αλλά συλλέγω δεδομένα ήδη από το μακρινό 1972, ακόμα και από τις αρχές του 20ου αιώνα).

Σκοπός έρευνας: Καταγραφή και κατανόηση της κατάστασης σε επίπεδο προσώπων, ομάδων, οργανώσεων και κοινότητας, ψυχολογική ενδυνάμωση, διευκόλυνση προσαρμογής στις αλλαγές, προαγωγή της συνεργασίας των γενεών, των συζύγων, της οικογένειας και άλλων ομάδων, στρατηγική αναδιοργάνωση της παραγωγής και της εργασίας (διαδοχή επιχειρήσεων, μετάβαση στις ψηφιακές επιχειρήσεις, οργάνωση χωρίς οργανώσεις, καινοτόμος επιχειρηματικότητα, νεανική επιχειρηματικότητα, τοπική βιώσιμη επιχειρηματικότητα κλπ.).

Ταυτότητα και ετερότητα. Ομοιότητα και διαφορετικότητα. Πόσο μοιάζουμε και πόσο διαφέρουμε οι άνθρωποι που ανήκουμε σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, πολιτισμούς, θρησκείες;

Βασικοί τομείς που εντοπίζουμε διαφορές και ομοιότητες:

-τι είναι οικογένεια, πώς οργανώνεται, πώς είναι οι σχέσεις συγγένειας και οι σχέσεις φιλίας

-τι είναι εργασία και πώς εργάζονται οι άνθρωποι

-τι είναι ελεύθερος χρόνος, τι διασκέδαση και σχόλη, και τι περιλαμβάνουν

-τι είναι τέχνη, τι πολιτισμός, και ποιος ο τρόπος ζωής

-τι είναι ιδιοκτησία και ποιοι κατέχουν τη γη και τα εργαλεία

-τι είναι εξουσία, ποιοι την κατέχουν και πώς τη χρησιμοποιούν

-τι είναι ζωή και θάνατος, και ποιο το νόημα της ζωής και του θανάτου.

Η διαπολιτισμική εκπαίδευση αφορά ανηλίκους και ενηλίκους, στην προσωπική, στην κοινωνική και στην επαγγελματική ζωή και έχει πολλά να μας μάθει...

Με τον όρο «Διαπολιτισμική Επάρκεια» εννοούνται οι ικανότητες ενός ατόμου να δρα «αποτελεσματικά και κατάλληλα όταν αλληλεπιδρά με άλλους, οι οποίοι είναι γλωσσικά και πολιτισμικά διαφορετικοί από τον ίδιο», όπως ορίζουν οι Fantini & Tirmizi (Fantini & Tirmizi, 2006, Exploring and assessing intercultural competence. World Learning Publications) και είναι αποδεκτό από την UNESCO.

Δημοσιευμένες Έρευνες και Άρθρα της Ι.Ν.Τριπερίνα (1990-2019)

From competencies in action (ΔΕΝΔΡΑ, Greece and Cyprus 1997-2009) to emotional play-school (Συναισθηματικό Παιχνιδοσχολείο, Viotia 2010-2017): experiential learning and development in the cultural and geophysical landscape for the cultivation of multiple intelligence (PSMA, 2017).
Experiential training assessment "entrepreneurship competencies" in summer schools in Attica (2007-2008).

Assessment of a counselling programme for career development of students at trades and vocations in Athens (2003).

Cross-cultural counseling (refugees - asylum seekers): description and evaluation for social and job market integration in Greece (1999).

Organizational climate and commitment in the Greek manufacturing industry (1998).

Social competencies and behavior problems of children in child protection institutions (1995).

FP6: "The CARiMan project": CleverCareer's contribution with Computer Supported Cooperative Work

Συναισθηματικό Παιχνιδοσχολείο της Ι.Ν.Τριπερίνα.

Η επιστημονική έρευνα, η κατασκευή ψυχομετρικών εργαλείων cleverTOOLS, η σύνταξη εγχειριδίων και οδηγών της Ι.Ν.Τριπερίνα.

Ψηφιακός πολιτισμός και προσωπικότητα της Ι.Ν.Τριπερίνα.

Συναισθηματική ευφυΐα και συναισθηματική αστάθεια (νευρωτισμός) της Ι.Ν.Τριπερίνα.

Διαγενεακή συνεργασία - Πέντε γενιές μαζί της Ι.Ν.Τριπερίνα.

Κλιματική αλλαγή και οικοψυχολογία της Ι.Ν.Τριπερίνα.

Αντιθέσεις και Διαλεκτική - Dialectic, της Ι.Ν.Τριπερίνα

Copyright, 2000-2023, Ιωάννα Ν. Τριπερίνα. Μόνο με την έγγραφη άδεια της συγγραφέως επιτρέπεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος έργου με οποιοδήποτε τρόπο - έντυπο, ηλεκτρονικό, ηχητικό ή οπτικό - ή μορφή - τμηματικά ή περιληπτικά.